ผักเสี้ยนผี มีชื่อท้องถิ่นอื่นๆว่า ผักส้มผี, ภาคเหนือมักเรียก ส้มเสี้ยนผี, ไปนิพพานไม่รู้กลับ, ผักเสี้ยนตัวเมีย พบเห็นได้ทั่วไปตามพื้นที่โล่ง ตามหัวไร่ปลายนา ข้างถนน หรือตามพื้นที่รกร้าง เป็นพืชล้มลุกสูงประมาณ 50 เซนติเมตรหรือมากกว่านั้น ลักษณะใบเป็นใบประกอบรูปหอกมีใบย่อย 3-5 ใบ มีขนสั้นปกคลุมทั้งใบและลำต้น มีกลิ่นเหม็นเขียว หลายคนมองว่าเป็นแค่วัชพืชข้างถนนแต่อันที่จริงแล้วทุกส่วนของต้นผักเสี้ยนผี ล้วนเป็นสมุนไพรที่มีประโยชน์ต่อร่างกาย
สรรพคุณทางยาสมุนไพรของ "ผักเสี้ยนผี"
1. แก้โรคผอมแห้งของสตรี หลังคลอดบุตร ที่ไม่ได้อยู่ไฟ (ราก)
2. เป็นยาแก้เลือดออกตามไรฟัน และเป็นยากระตุ้นหัวใจ (รากผสมกับเมล็ด)
3. แก้ปวดเมื่อยตามร่างกาย หรืออาจเรียกได้ว่าเป็นยาชาเฉพาะจุด
โดยนำทั้งต้นของผักเสี้ยนผีไปตากแดดหรือดองกับเหล้าขาว หรือนำไปต้มดื่มกิน ช่วยแก้ปวดหลัง ปวดเอว หรือปวดตามไขข้อ ช่วยคลายเส้น หรือจะนำใบของผักเสี้ยนผีมาตำให้ละเอียด จากนั้นก็นำมาพอกบริเวณที่มีอาการผวด ก็สามารถบรรเทาอาการปวดได้
4. ช่วยขับปัสสาวะ โดยการนำเมล็ดผักเสี้ยนผีมาต้ม หรือชงเป็นชาดื่ม
5. แก้ลมบ้าหมู ช่วยขับพยาธิตัวกลม โดยใช้เมล็ดมาต้มน้ำดื่ม
ซึ่งวิธีนี้ก็ได้ระบุไว้ตามแบบตำรายาของอายุรเวชของอินเดีย อีกทั้งผักเสี้ยนผีเป็นสมุนไพรที่จัดอยู่ในยาสามัญประจำบ้านแผนโบราณของไทยในปี พ.ศ.2555 ที่ช่วยถ่ายพยาธิตัวกลมได้ แต่ในตำรับยานี้จะมีตัวยาหลักหลายตัวไม่ได้ใช้แค่ผักเสี้ยนผีตัวเดียว คือต้องใช่ร่วมกับสมุนไพรอีกหลายชนิดหลายชนิด เช่น สาบเสือ เป็นต้น
ข้อควรระวัง! ยอดอ่อน ใบอ่อน และดอกอ่อนของผักเสี้ยนผี สามารถนำมาปรุงอาหารได้ แต่ควรทำให้สุกหรือควรดองก่อน เพื่อลดความเป็นพิษของสารประเภท Hydro cyanide ทางการแพทย์จึงไม่แนะนำให้กินสด เพราะสาร Cyanide จะมีผลระบบทางเดินโลหิต และสาร Hydro cyanide จะมีพิษต่อระบบประสาทส่วนกลาง แต่ถ้าหากใช้เป็นยารักษาภายนอก เช่น ทาแก้ปวดเมื่อย ไม่ต้องดองหรือต้มก็ได้นะครับ.